- incomunicar
- incomunicar
Se conjuga como: sacarInfinitivo:
Gerundio:
Participio:incomunicar
incomunicando
incomunicadoIndicativo presente imperfecto pretérito futuro condicional yo
tú
él, ella, Ud.
nosotros
vosotros
ellos, ellas, Uds.incomunico
incomunicas
incomunica
incomunicamos
incomunicáis
incomunicanincomunicaba
incomunicabas
incomunicaba
incomunicábamos
incomunicabais
incomunicabanincomuniqué
incomunicaste
incomunicó
incomunicamos
incomunicasteis
incomunicaronincomunicaré
incomunicarás
incomunicará
incomunicaremos
incomunicaréis
incomunicaránincomunicaría
incomunicarías
incomunicaría
incomunicaríamos
incomunicaríais
incomunicaríanTiempos compuestos comunes pretérito perfecto pluscuamperfecto futuro perfecto condicional perfecto yo
tú
él, ella, Ud.
nosotros
vosotros
ellos, ellas, Uds.he incomunicado
has incomunicado
ha incomunicado
hemos incomunicado
habéis incomunicado
han incomunicadohabía incomunicado
habías incomunicado
había incomunicado
habíamos incomunicado
habíais incomunicado
habían incomunicadohabré incomunicado
habrás incomunicado
habrá incomunicado
habremos incomunicado
habréis incomunicado
habrán incomunicadohabría incomunicado
habrías incomunicado
habría incomunicado
habríamos incomunicado
habríais incomunicado
habrían incomunicadoSubjuntivo presente imperfecto futuro yo
tú
él, ella, Ud.
nosotros
vosotros
ellos, ellas, Uds.incomunique incomuniques incomunique incomuniquemos incomuniquéis incomuniquen incomunicara o incomunicase
incomunicaras o incomunicases
incomunicara o incomunicase
incomunicáramos o incomunicásemos
incomunicarais o incomunicaseis
incomunicaran o incomunicasenincomunicare
incomunicares
incomunicare
incomunicáremos
incomunicareis
incomunicarenImperativo presente (yo)
(tú)
(usted)
(nosotros)
(vosotros)
(ustedes)-
incomunica incomunique incomuniquemos
incomunicad incomuniquen
Wordreference Spanish Conjugations Dictionary. 2013.